44.201.94.236 |
| Pagina printen - kies Landscape |
Zoeken in de WeetHet pagina's |
|||||||||||||||||||||||||||||||
| WeetHet is being updated! - Current articles will slowly move to www.tweaking4all.com Voor uitstekende webhosting welke zowel betrouwbaar als betaalbaar is adviseren wij: LiquidWeb |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Op deze pagina ...
Overzicht
In een normale thuis PC, wordt iedere diskdrive gezien als een afzonderlijke disk, vaak herkenbaar aan hun eigen driveletter zoals C,D,E, etc... Data wordt dan door de controller naar de disk
gestuurd die de gebruiker aangeeft, waarbij de data achter elkaar (sequentieel)
naar deze disk gestuurd wordt. Dus de opgegeven data wordt op 1 en dezelfde
fisieke disk gestuurd. In een RAID systeem worden meerdere harddisks gecombineerd in een zogenaamde "array of disks" (groep van disks). Elke array wordt door het computer systeem als een enkele harddisk gezien, ook al bestaat deze array uit 2, 3, 4 of zelfs meer harddisks. Een RAID systeem gebruikt geavanceerd technieken voor de data bewerkingen welke dankbaar gebruik maken van het feit dat meerdere disks gebruikt worden als een enkele disk. Door deze combinatie van disks kan een dergelijke array sneller en veiliger werken als een enkele disk. Er bestaan verschillende RAID niveau's met ieder een eigen toepassingsgebied. Welk RAID systeem moet ik gebruiken ? 3 korte vuistregels;
RAID-0 (ook bekend als "striping") zet enkele disks in een array als een grote disk. De kleinste disk capaciteit in de array bepaald de omvang van dit RAID systeem. Als je bijvoorbeeld een 1GB, 2GB en een 5GB drisk in een RAID-0 array zet, dan zal de PC een disk zien van 3GB (1GB x 3) t.o.v. de 8GB die maximaal beschikbaar kan zijn. RAID-0 is ongeveer 2 keer zo snel als een enkele disk. De scnelheid wordt in basis gehaald doordat met; byte1 naar disk1, byte 2 naar disk2, byte3 naar disk1 , etc. stuurt. Hierdoor is de helft van de snelheid nodig voor disk 1 en de andere helft voor disk 2. Aangezien de PC een hogere snelheid aan kan, zien we dat de snelheid van de array de som van de maximale snelheden de individuele disks in de array kan zijn. Merk op: de gebruikte blok omvang is vaak 32 KByte of 64 KByte i.p.v. het voorbeeld waarin ik spreek over 1 byte;
Merk op: RAID-0 biedt geen fout correcties! Als 1 disk uitvalt, dan is alle data verloren! Spanning: Bij spanning zet men in feite de disks "achter" elkaar in tegenstelling tot parallel bij striping. Het voordeel hiervan is dan dat men 1 grote disk heeft. Snelheid en veiligheid worden hier niet beter door. Er zijn dus geen voordelen behalve dan dat men 1 grote disk kan gebruiken. Merk op: Spanning wordt niet door
alle RAID controllers ondersteund. RAID-1 (ook bekend als "mirroring") kopieert in feite de gegevens van disk 1 identiek naar disk 2. Als een disk dan uitvalt, zal het computer systeem dit niet merken en gewoon blijven werken (de RAID controller zal de gebruiker natuurlijk wel een hint geven dat er iets fout is - maar het systeem werkt gewoon door). Ook hier wordt de array als een enkele disk gezien. Hoewel RAID-1 de mist efficiente manier van data beveiliging is, en voor conventionele SCSI RAID systemen ook een erg dure oplossing is, biedt dit voor IDE oplossingen een simpele maar erg betrouwbare oplossing als het om veiligheid gaat. Als we 1-op-1 mirroring toepassen met twee 4GB drisks, dan zal het systeem maar 1 4GB drisk zien. Ook hier zien we weer dat de kleinste disk bepalend is voor de uiteindelijke opslagcapaciteit van het RAID systeem.
RAID-2 gebruikt parallel data transport (zie ook striping bij RAID-0) aangevuld met een zogenaamde Hamming Error Correct Code (ECC), bedoeld voor disks die geen eigen fout correctie hebben (alle moderne disks hebben dit wel!). Omdat Hamming code gecompliceerd is, heeft men vaak meer dan 1 disk nodig voor de opslag van deze code. Deze RAID variant heeft geen voordelen t.o.v. RAID-3.
RAID-3 werkt bijna hetzelfde als RAID-2 met het verschil dat men 1 disk gebruikt voor het opslaan van een berekende pariteit. Ook hier wordt parallel gewerkt zoals we dat bij striping in RAID-0 zagen. De pariteit wordt per setje bytes (A0, A1 en A2) berekend en opgeslagen. Als een disk uitvalt, kan men terug berekenen wat de verloren byte had moeten zijn. Echter door deze parity data, kan een RAID-3 system vaak niet gelijktijdig schrijven en lezen. Optimaal gebruik van deze techniek zien we bij de opslag van grote sequentiele data hoeveelheden.
RAID-4 is identiek aan RAID-3 maar nu wordt de pariteit niet per byte maar per data blok berekend. Een deregelijk data block bijvoorbeeld 32 of 64 Kbyte groot. Hierdoor kan gelijktijdig geschreven en gelezen worden mits er geen overlapping plaats vindt. Er is hier geen significant voordeel ten opzichte van RAID-5.
RAID 5 werkt identiek aan RAID-4, met het verschil dat de pariteit-blok niet op 1 enkele disk opgeslagen wordt maar verdeeld wordt over de disks in de array. Dit zou men dus kunnen zien als RAID-0, aangevuld met pariteit-data om het e.e.a. veiliger te maken - RAID-5 kan het beste in een netwerk omgeveing gebruikt worden;
Merk op: RAID-5 wordt niet standaard ondersteund door de goedkopere IDE RAID controllers - de duurdere modellen kunnen dit echter wel.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
